Gittin, kanadı kırık kuştumSustum, sözlerine küstümHani kırılırsın siyahaNöbet nöbet geceler boyuncaDün güne dize gelinceYürek acılara doyuncaO tez dönüşün geç oluncaKendime tahammülü öğrendimKördüm, bilendimSeni unutmayı öğrendimSen yoktun, ben yalnız kalmayı öğrendim,Acıya duvar gibi durmayı öğrendim,Kaybolmuş bir dilin sözcükleri gibiKöksüz, bağsız durmayı öğrendimVazgeçtiysen hep sağanak yağışlarımdanVazgeçtiysen bitmek bilmez kışlarımdanKorkma kimseye ödenecek borcum yokYoksaymayı ben senden öğrendim
Ptsi 23 Mart 2009, 10:47 pm
